Het verhaal speelt zich voornamelijk af op een kostschool in Culver Creek. Het speelt zich af in de huidige tijd. John Green heeft meer young adult-boeken geschreven en Het grote misschien voor mij wel reden om meer van hem te willen lezen! Is dat mijn eigen schuld? Een beetje. Het boek was redelijk “gehypet” voordat ik begon met lezen en ik ben persoonlijk een fan van grote mysteries en plot twists. Maar voor een deel is het ook de schuld van het boek. Het is net té lang om zo weinig te laten gebeuren, maar net té kort en simpel om het thema echt goed te onderzoeken. Excellentie in foutloosheid

De laatste woorden van hetboek zijn: De laatste woorden van Thomas Edison waren: 'Het is heel mooi daarginds'. Ik weet niet waar ze is, maar ik geloof dat het ergens is, en ik hoop dat het er mooi is.Toch blijkt later weer dat, na Alaska's dood, Miles niet helemaal weet of hij het Grote Misschien gevonden heeft. Zusje: “Ja nee er gebeurt inderdaad helemaal niks in dat boek. Dat is altijd zo met die schrijver, John Green.” Voorbeeld! Het is slim (van de schrijver) om een groep scholieren/jongeren te volgen die “pranks” uithalen. Je voelt meteen dat dit interessante en stoere mensen zijn, dat je stoute dingen doet, en er kan steeds iets bijzonders gebeuren. (Nou ja, iets meer bijzonders dan lessen volgen en studieboeken lezen, waarmee scholieren doorgaans het overgrote deel van hun tijd vullen.) Maar verder was dit maar flauwtjes en matig uitgewerkt, alsof de schrijver dacht “oh nee! ik moet iets hebben wat jongeren grappig en stout gaan vinden, anders vallen ze in slaap!” Dit verhaal zag ik beter voor me dan andere verhalen, dit verhaal kan echt gebeuren en ik zag de personages goed voor me omdat ze heel goed beschreven werden, vooral Alaska. Toen Miles Alaska terugzoende, vond ik hem voorspelbaar. Maar ik had niet gedacht dat hij en de Kolonel gingen zoeken naar hoe Alaska is overleden. Ik dacht dat ze alleen maar heel verdrietig zouden zijn.

Samenvatting - Looking for Alaska - John Green Looking for Alaska, Het Grote Misschien, is geschreven door de Amerikaanse schrijven John Green. Het boek is geschreven voor jongvolwassenen. Het boek bestaat uit twee delen, ervoor en erna, voor en na het overlijden van Alaska. Het gaat over Miles die naar een kostschool gaat. Daar leert hij Alaska en Chip kennen. Halverwege het boek overlijdt Alaska aan een auto-ongeluk. Miles en Chip proberen er achter te komen waarom ze is overleden en hoe het kon gebeuren. In 2014 heeft John Green bekend gemaakt dat Looking for Alaska verfilmd gaat worden. Feitenlijke gegevens De eerste laag van dit boek is een typisch verhaaltje over scholieren die van alles uithalen. Ze zijn geobsedeerd met “pranks” en alles wat God (en vooral hun decaan –“The Eagle”) verboden heeft, waarbij je moet denken aan roken, alcohol, en in een meisjeskamer zijn na zeven uur ’s avonds met de deur gesloten. (Hier kom ik dadelijk nog op terug.) Voorbeeld! En waarom moesten ze nou allemaal roken en drinken enzo? Als je het serieus zo veel doet, dan kan dat al helemaal nooit goed gaan. Die gasten zouden niet eens meer moeten kunnen functioneren! Wilde de schrijver een boodschap sturen? Iets met: mensen roken/drinken om te ontsnappen van de suffering, van het labyrinth? Dat vind ik dan dermate vaag neergezet dat het eigenlijk niet uit de tekst te halen valt. Conclusie Van het begin tot het eind van het boek verlopen er precies 272 dagen. Het boek begint namelijk met het hoofdstuk 'honderdzesendertig dagen ervoor' en eindigt met 'honderdzesendertig dagen erna'. De volgende dag moeten alle studenten verzamelen in de gymzaal. Daar wordt het overweldigende nieuws gebracht dat Alaska die nacht een ongeluk heeft gehad en is overleden. Ze reed recht op een politieauto in die op de weg stond geparkeerd voor een geslipte vrachtwagen.Wat me meteen opviel als ik het boek begon te lezen was dat er elke pagina afgeteld werd. Zo stond er dus op de eerste pagina: 'honderdzesendertig dagen ervoor'. Maar voor wat? Het is pas de nacht dat Alaska sterft er op een lege pagina 'erna' staat. Ik vind het erg tof dat ze hoofdstukken zo genummerd zijn omdat je als lezer echt wil weten wat er nu precies zal gebeuren binnen honderdzesendertig dagen. De karakters van de personages worden doorheen het boek goed beschreven waardoor je je echt kan inleven wanneer Alaska sterft, net omdat je weet hoeveel ze betekent voor haar vrienden. Het schuldgevoel dat leeft bij Kolonel, Prop en Takumi omdat ze hun vriendin niet hebben tegengehouden die nacht is voelbaar net als het verdriet waar ze mee moeten leren omgaan. Een bijzonder moment vond ik wanneer Prop, Kolonel en Alaska elkaar net leerden kennen en Prop vertelde dat hij de laatste woorden van (bekende) mensen onthoudt. Alaska besloot hem te ondervragen en vroeg wat de laatste worden van president Kennedy waren. Prop's antwoord: ' Iemand zei: " U kunt niet zeggen dat de mensen in Dallas niet van u houden meneer de president" en toen zij hij: " Dat is wel duidelijk", en toen werd hij doodgeschoten.'

In het boek wordt niet helemaal duidelijk wat het Grote Misschien precies is. Er is één moment waar Miles beschrijft dat het Grote Misschien er is: 'We liepen daar met z'n vijven zelfverzekerd naast elkaar, en ik had me nog nooit zo stoer gevoeld. Het Grote Misschien was hier en nu, en we waren onoverwinnelijk. Het plan had zwakke plekken, maar wij niet' (pagina 121). Omdat Alaska aan alles kan komen en alles kan regelen, zorgt zij voor een vriendinnetje voor Prop; Lara. Hoewel Prop niet echt verliefd is, gaat hij hier wel op in. Lara werkt namelijk ook mee met de stunt van het jaar.De week voor ik mijn ouders en Florida en de rest van mijn onbeduidende leven verliet om in Alabama op kostschool te gaan, wilde mijn moeder met alle geweld een afscheidsfeestje voor me geven. Dan een klein minpuntje: Miles heeft een passie voor laatste woorden van bekende mensen, die ook regelmatig in het boek verwerkt zitten. Deze sluiten vaak heel mooi aan op de context uit het plot, maar op een gegeven moment was ik ze een beetje zat. Er zaten super mooie citaten tussen en ook hele inspirerende woorden. Deze kwamen echter zo vaak tevoorschijn dat ik de toevoeging ervan niet meer zag. Voor mij had het meer indruk gemaakt als er op bepaalde moment meer focus was gelegd op het hier en nu dan op levensbeschouwelijke uitspraken. Dit was het enige punt aan het boek wat ik anders had willen zien, maar ik zie wel in waarom anderen dit juist erg waarderen. Wat is Het grote misschien nou eigenlijk? De tweede helft kent, zoals verwacht, titels die verder tellen ná dit moment. (“5 days after”, “10 days after”, …) Het boek bestaat uit twee delen ‘Ervoor’ en ‘Erna’. Dat er iets belangrijks, schokkends, heftigs staat te gebeuren wordt nog eens benadrukt door de hoofdstuktitels: ‘… dagen ervoor’, en later ‘… dagen erna’. Toch duurde het een aantal hoofdstukken voor ik die logica doorhad, te zeer gebrand op het lezen van het boek. Ik ga hier overigens niet vertellen wat die gebeurtenis is, dan is toch de verrassing voor weg als je besluit het boek te lezen. Achteraf gezien wordt gedurende het hele verhaal toegewerkt naar deze gebeurtenis. Het verhaal speelt zich voornamelijk af op Culver Creek, de kostschool waar de jongeren naar toe gaan. Daar zijn verschillende locaties belangrijk; de kamer Alaska en die van de Kolonel en Prop, het rookhol en het meer. Naast Culver Creek komt het thuis van Prop in Florida af en toe voor en met Thanksgiving gaan ze met zijn allen bij de moeder van de Kolonel eten.